1,5 milyon galon kapasiteli, 1930’lu yılların perçinli çelik tankı, yapım anında dünyadaki en büyük su depoları arasında yer aldı. 6 ayaklı çapraz yükseltici ve 20 ayaklı radyal bir koni tasarım tankı, yaklaşık 175 feet yüksekliğinde ve 80 feet çapındadır. Mevcut resim tarihi, deponun 1986’da tamamen boyandığını ve 1996’da düzeltmeler yapıldığını gösterdi. Tankın dış kısmı, 2009’da aşındırıcı kumlamayla temizlendi ve boyandı.

PCL Şubat 2017’de görüldüğü gibi

“1.5 Milyon Galon Çelik Yükseltilmiş Su Depolama Tankının Temizlenmesi, Boyanması ve Çeşitli Onarımları” kontrol özellikleri, tüm dış yüzeylerin SSPC-SP 6 “Commercial Blast Cleaning” uyarınca ticari bir dereceye kadar kumlama temizliği şartı arz eder. Ancak SSPC-SP 6’nın modası geçmiş bir versiyonundan (15 Eylül 1994) ticari kumlama temizliğine ilişkin bir açıklama getirdi. Şartname, “temizleme derecesine ilişkin soruların ortaya çıktığı yerlerde, Çelik Yapı Boyama Konseyinin resimsel standartları, 1 Numaralı Görsel Standart Rehberi” kullanılacaktır. Görsel kılavuzdaki referans resimlerin, SSPC-SP 6’nın güncelliğini yitirmiş hali ile SSPC-SP 6’nın mevcut versiyonunun yayınlanma zamanı arasında değişmemiştir; tesadüfen, sözleşmenin yürürlüğe girdiği tarihten önce çıkarılmıştır.

Şartname, tankın dışına uygulanacak üç kat epoksi-epoksi-poliüretan sistemini çağırdı. 2009 yılında resim çalışmalarına başlandı ve 2010 kışında bitti. Sözleşmeli çalışma, bağımsız bir üçüncü taraf denetim firmasının resim çalışmalarını denetlemesinden sonra 2011 yılının Mayıs ayında nihai kabul gördü.
Tamamlanan projenin garanti süresi içinde 2012 yılının ortasında  tank çatı çıkıntısında bazı kaplama başarısızlığı görülüyordu. Orijinal denetim firması depo çatısı çıkıntısının yanı sıra tank kabuğu ve çatıda soyulma veya parçalanan boyanın bulunduğu diğer alanlarda da denetim yaptı. Denetim raporunda, 10 yerde soyulan kaplama ve bazılarında çatlama tespit edildi. Tabakalaşma alanlarında maruz kalmış astarın yüzeyinde korozyon bulunmadığı belirtildi. Denetim firması raporuna dayanarak, sahibi, çatı çıkıntısı altındaki boya hatasının sınırlı olduğu ve yüzeyin tamamına yayılmadığı sonucuna vardı. Denetim firması raporuna dayanarak, sahibi, çatı çıkıntısı altındaki boya hatasının sınırlı olduğu ve yüzeyin tamamına yayılmadığı sonucuna vardı. Bölge, tabakalaşmanın sınırlı olduğu alanların,serbest boyaların elektrikli el aletleri ile iyi bir yapışkan olana kadar kapatılarak, kaplama sisteminin tekrar uygulanmasıyla onarılacağına dair bir öneri kabul etmiştir. Ayrıca, çatlamaları gidermek için çatlamış kaplamanın aşınması tavsiye edildi ve poliüretan ile üst kaplama yapıldı.
2013 baharında boya inspektörü, garanti süresi boyunca ortaya çıkan kaplama kusurlarını düzeltmek istedi ancak düzeltme yapmasına izin verilmedi.

• Sahibi, tankı 2014 yılının başında muayene eden bir danışmanla çalışmıştı. Danışmanın gözlemleri aşağıdakileri içermektedir. Astardan orta ve üst katın geniş bir şekilde tabakası vardı.
• Kaplama filminde çok sayıda akma ve sarkma vardı ve bazıları kırık ve soyulmuştu.
• Muayene raporlarında belirtildiği gibi metalik aşındırıcı madde gerektiği gibi kullanılmamıştır.
• Kaplama yapışma testleri, tabakalaşmanın genelinde gerçekleştirildi.
• Astarın yapışmasının iyi olduğu bildirildi (ASTM D3359’a göre test edildiğinde 4A). Genel sistemin yapışması üç yerde ölçülmüş ve değişken olduğu rapor edilmiştir.
• Kaplama sisteminin kuru film kalınlığı (DFT), şartname gereksiniminden genel olarak daha yüksekti.
• Tabakalaşma alanlarında, astarın yüzeyinde bir miktar korozyon bulunabilir.
• Çukurlar doldurulmadı.
• Orijinal, tanımlanmamış aşınma ile temizlenmiş yüzeylerin resimleri, kumlanmış alt tabaka alanlarının şartnameye uygun olmadığını göstermiştir.
• Danışman, kaplamanın başarısız olup olmamasına bakılmaksızın, aşırı kaplama kalınlığını düzeltmek için kaplamanın tabakalaşması ve spot aşındırıcı kumlamanın temizlik alanlarının giderilmesi için spot onarım önerdi. Aynı yıl danışmanı depoyu tekrar ziyaret etmiş, ek gözlemler yapmış ve bunları aşağıdaki şekilde ifade etmiştir.
• Bacakların her biri doldurulmamış çok sayıdaki çukuru ve çok sayıda akma ve sarkmayı kaplamıştı. Her bacak üzerinde tanımlanamayan ölçüde kaplamaya aşındırıcı katılmıştır. Bacaklardan bazılarının paspasları paslanmıştı.
• Kaplama yapışması 87 lokasyonda ölçüldü; 86’nın iyi, mükemmel (3A ila 5A) ve marjinal (2A) olduğu bulundu.
• Kaplama kalınlığı genellikle şartnamede istenenden daha büyüktü.
• Kasenin tabanında pas görüldü.
• Bazı perçinlerde aşırı kaplama kalınlığı bulundu ve bazı durumlarda kaplama parçalandı.

Danışman raporu, depoda bulunan kaplama başarısızlığı miktarını (korozyon, boya tabakalaşması, çatlama) ölçmemiştir. Danışmanın ek ziyareti, kaplanan yapışmanın test edilen yüzeylerin % 98.9’unda tatminkar olduğunu doğruladı. Tamir tavsiyesi, spot onarımların yürütülmesinden tüm tank dış kaplamalarının sökülüp değiştirilmesine neden oldu.

Danışman, ikinci bir danışmanın site ziyareti sırasında sahibi adına çekilen fotoğraflarla ilgili olarak yaptığı 2016 yılının ortasında ek bir mektup hazırladı. Fotoğrafların “en son kaplandığı zaman bu tanka uygulanan kaplamaların erken başarısızlığının ilerlemesinin grafiksel kanıtı” olduğunu belirtti. Danışman ayrıca, “bunun yayınlanmış bir standart değil, kaplama endüstrisinde çoğu uzman tarafından tavsiye edildiğini” de belirterek, kaplamalarda % 25 veya daha fazla başarısız olursa, mevcut tüm kaplamaları kaldırmanın yaygın bir uygulama olduğunu belirtti. Kullanılan mantık, % 25 veya daha fazla başarısız olursa, geri kalan % 75’in de kısa sürede başarısız olması muhtemel ve 2014’ün sonundan başarısızlığın ilerlemesinin doğruluğunun kanıtı olduğunu iddia ediyor.
Firma sahibi, ikinci danışmanın, ilk danışmanın tavsiyesindeki değişikliğini uzlaştırmak için tank dışındaki kaplamaları incelemesini istedi.

İkinci danışman, paslanma derecesini belirlemek, kaplama kalınlığı ölçümleri ve yapışma testi yapmak için 2016 yılının başında ve ortasında yükseltilmiş su tankı kaplamalarını inceledi.

Depodaki paslanma ve kaplama hatalarının yüzdesi SSPC-VIS 2, “Paslanmaz Çelik Boyalı Yüzeylerin Derecelendirilmesinde Standart Yöntem” kullanılarak değerlendirildi. Pas dağılımı, spot pas, genel pas veya puntasız pas olarak sınıflandırılır. Spot paslanma, paslanmanın büyük kısmı boyalı yüzeyin birkaç sınırlı alanında yoğunlaştığında meydana gelir. Ufak pas, yüzey boyunca çok küçük bireysel lekeler şeklinde dağıtılır. Bazı durumlarda, mevcut pas, bu üç modelin bir karışımıdır ve pas puanlarından oluşan kombinasyonlar kullanılarak tarif edilebilir.

Paslanma derecesi, incelenen toplam yüzey alanının bir yüzdesi olarak değerlendirilir. Oranlar, logaritmik bir ölçeği takip eder ve Tablo 1’deki pas yüzdelerini temsil eden Pas Dereceleri (Derece 10’dan Derece 1’e) olarak sıralanır.

Kaplama yapışması, ASTM D3359, Yöntem A, “Yapışmayı Bant Testiyle Ölçüm için Standart Test Yöntemleri” ne uygun olarak değerlendirildi. Bu yöntem, keskin bir bıçak ile alt tabakaya kaplama boyunca iki kesişen kesik yapmayı içerir. X-cut alanına özel bir basınca duyarlı bant uygulanır ve hızla çıkarılır. Kaplamanın yapışması, aşağıdaki ASTM ölçeğini kullanarak bantla çıkarılan kaplama miktarına göre derecelendirilir.

5A – Soyulma veya uzaklaştırma olmaz.
4A – Kesikler boyunca soyma veya uzaklaştırma
3A – Her iki taraftan da 1/6 inçlik kesikler boyunca sivriltilmiş uzaklaştırma
2A – Her iki yönde de 1/8 inç kadar kesiklerin çoğunda sıkışmış uzaklaştırma
1A – Kasanın altındaki X alanının çoğundan kaldırma.
0A – X’in alanının dışına çıkarılması.

Kaplama kalınlığı ölçümleri genel olarak ASTM D7091, “Demirsiz Metallere Uygulanan Manyetik Olmayan Kaplamaların Kuru Film Kalınlığının Tahribatsız Olarak Ölçümü İçin Standart Uygulama ve Demir Dışı Metale Uygulanan Manyetik Olmayan Kaplamalar” ile uyumludur.
Alan araştırmasının sonuçları aşağıdaki gibi özetlenmektedir.

• Destek yapısı üzerindeki kaplama (tank bacaklar ve balkon seviyesinin altındaki ilgili çelik) mükemmel durumda idi (Şekil 1). Destek yapısı üzerindeki korozyon küçük (% 0.3 ila 1.0) ve genellikle perçinlerle veya sırt sırta çelik üyeler arasında sınırlıdır. Kaplamada rastgele akma ve sarkmalar vardı (Şekil 2).
• Kaplamada bir miktar çatlak vardı, ancak çatlama yerden kolaylıkla erişilebilen çapa profili alanlarıyla sınırlıydı. Destek yapısının geri kalan kısmında, kaplama sisteminin bütünlüğünü tehlikeye atacak çatlama, tabakalaşma veya diğer kaplama kusurlarının hiçbir kanıtı yoktu.
• Deponun kabuğu kabul edilebilir durumda idi. Tank kabuğunda ve çatı çıkıntısının altında son kat ve ara kaplamanın rastgele soyulması vardı (Şekil 3). Kabuk ve çıkıntı alanına göre toplam soyma alanı yaklaşık yüzde 1’dir. Kabuk üzerindeki korozyon yüzde 0.1’in altındaydı.
• Bacak uzantıları (bacak seviyesinin üstündeki bacak kirişleri) geniş kırık kaplamayla zayıf durumdaydı, ancak sadece bir miktar korozyon vardı. Bu alanlardaki kaplama aşırı  derecede kalın perçinleri tamamen kaplamak mümkündür. Boya da aşırı derecede kalıntı ve balkonun alt köşesinde çatlak vardı. Çatlama, pas lekesine katkıda bulundu, ancak pas, açılı yüzeyin yüzde 16’sıyla sınırlıydı (Şekil 4).

Şekil 2: Destek yapısı üzerindeki kaplama çoğunlukla mükemmel durumda iken, bazı bölgelerde rastgele akma ve sarkmalar vardı.

Şekil 3: Tank gövdesi ve tavan çıkıntısı altındaki rasgele soyma işlemi, son kat ve orta katta rastgele soyulma sergiledi.

Şekil 4: Kaplamanın çatlamasına bağlı olarak bazı küçük pas lekeleri belirgindi.

• Balkonun alt profilinde, yüzey alanının % 3’ünden az sınırlı paslanma vardı.
• Yüzey alanı yaklaşık % 5’in üzerinde balkondan aşağıya paslanmıştı. Paslanma, tipik olarak, yetersiz kalınlıkta uygulanan kaplama ile ilişkili, belirgin pas oluşumunun karakteristik görünümündeydi. Bununla birlikte, paslanmış alanların kaplama kalınlığını ölçmek için erişilebilir olmamasına özen gösterildi.
• Tavan göreceli olarak iyi durumda ve pas % 0,1’in altındadır. Kaplama, kaynak dikiş yüzeylerinin yaklaşık % 15’inde parçalandı. Kaplamanın yapışması tank kabuğu, çatı ve balkondaki 11 lokasyonda ölçüldü ve 11 lokasyonun 9’unda tatmin edici (3A veya daha iyi) oldu (Şekil 5). Yapışma aynı zamanda bacaklarda ve yükselticide yer seviyesinde ölçüldü ve iyi olduğu bulundu (4A veya daha iyi).
• Kaplamanın kalınlığı, balkon, yanduvar, bacak uzantıları, korkuluklar ve çatı üzerinde sayısız rastgele yerlerde ölçülmüştür. Kaplamanın toplam kalınlığı 3 mil ile 45 mil arasında değişmekte ve ortalama 18.9 mil. Çatlama, daha yüksek kaplama kalınlığı alanlarında belirgindi.
• Depodaki kaplamaların durumu, yüksek çözünürlüklü bir dijital kamera kullanılarak zeminden fotoğrafik olarak belgelendi. Buna ek olarak, tipik kaplama kusurlarının örnekleri balkonda fotoğraflandı.

Şekil 5: Tank kabuğu, çatı ve balkondaki 11 yerde çapraz

kesme yapışma testi gerçekleştirildi.

İkinci danışmanın alan araştırmasının sonuçları, tankın kaplamasının tatminkâr şartlarda olduğunu ve uygulanan epoksi-epoksi-üretan sisteminin beklenen ömrünü sağlayacak veya aşacak bir duruma dönmek için dokunmatik boyaya ihtiyaç duyduğunu göstermektedir.

Destek yapısı, kaplamanın halihazırda yaklaşık altı yıldır hizmet verdiği göz önüne alındığında mükemmel durumdadır. Destek yapısı üzerinde minimum korozyon var, bu da perçinli bir tasarım tankı için olağandışı bir şey. Bu tip yapıya dikkatli bir şekilde boyanmış olsa dahi, perçinler ve arkadan çelik parçaları tarafından oluşturulan çok sayıda boşluklar çelik elemanların hafifçe açılması veya daralmasıyla kaplamanın çatlamasına ve paslanmasına neden olabilecek alanlar yaratır. Bu durumda, korozyon, destek yapının yüzeyinin % 0.1’inden daha azıyla sınırlıydı, bu da mükemmel seviyededir. Profilde bir miktar çatlama vardır, ancak bacaklardaki minimum korozyon ve profil plakalarının çatlaması, spot onarım temelinde etkili bir şekilde onarılabilir.

Depo haznesi, yüzeyin küçük bir yüzdesini kaplayan birkaç kaplama problemi içeriyor. Üst katmanın ve ara katın görünür şekilde tabakalaşması vardır. Kaplamanın tabakalaşması, depo haznesi yan duvarlarının yaklaşık yüzde 1’i ile ve çatı çıkıntılarının altında sınırlıdır. Kaplama tabakalaşmasının bu düşük yüzdesi kesinlikle spot bazında tamir edilebilir ve kaplama sisteminin çıkarılması hatta tüm üst katın çıkarılması gerekmez. Boya fırçalama temizliği ve yüksek basınçlı su jeti imalatı gibi tabakalaşmanın spot düzeltme alanlarını hazırlamak için kullanılabilecek çeşitli yöntemler vardır.

Bacak uzantıları (balkondaki bacak sütunlarının tepeleri) ve balkonun alt açısı da dahil olmak üzere daha kapsamlı onarım gerektiren bazı alanlar vardır. Bu yapısal parçalar, bazı noktalarda çatlamış ve paslanmış nispeten kalın bir boyaya sahiptir. Güç aracı veya spot aşındırıcı kumlama-temizliği öncesi elektrikli alet temizliği ve temizlenmiş yüzeylerde kaplama sisteminin tekrar uygulanması önerilir. Genel olarak, depodaki yüzeyin %1’inden daha azı etkilenmektedir.

Çatının üzerindeki kaplama az dikkat gerektirir. Kaynak dikişleri boyunca kırma, toplam doğrusal kaynak ayağının yaklaşık % 15’iyle sınırlıdır. Tavan üzerinde çok az korozyon var ve kırma ve pas lekelerini onarmak için elektrikli el aletlerinin temizlenmesinden sonra spot düzeltmesi yapılabilir.

Kasenin tabanının yaklaşık % 5’i, kaplama yetersiz bir kalınlıkta uygulandığında oluşan yüzey pürüzlülüğü yaşıyor. Bu noktada, kaplamayı spot aşındırma kumlama-temizliği kaplama sistemini yeniden uygulamak gerekebilir.
Depodaki korozyon altı yıldan az olmasına rağmen, şüphesiz tankın işletmeye açılmasından bir iki yıl sonra olduğundan daha büyüktür. Denetim firmasından gelen 2012 depo muayene raporunda yan duvarlarda tabakalaşma alanlarında korozyon görülmedi. Boyacılardan 2013 yılının başında düzeltme çalışmalarına izin verilmiş olsaydı, muhtemelen çok az pas oluşmuş olurdu. Tipik bir tank boyama programı, hizmetin ilk yılında ortaya çıkan görsel kusurların garanti onarımını içerir. Tipik olarak, kaçırılan alanlar ve zayıf yapışma alanları, kaplama sistemi bir yıllık uzun hava şartlarına maruz kaldıktan sonra kendini gösterecektir. Kaplama hataları ilk bir veya iki yıl içinde tamir edilmezse, garanti süresince (veya kısa bir süre sonra) ortadan kaldırılmış olan kusurlar, paslanmaz küçük lekeler şeklinde genişletilecek ve daha sonra korozyonun bitişik kaplama katmanlarını bastırdığı için büyüyecektir. Hafif yüzey pası, basitçe yıkama ve üst kaplama ile kolaylıkla tamir edilebilen alanlar daha ciddi hale gelir ve spot çıkarma veya giderek titiz ve pahalı onarım prosedürlerinin gerekli olduğu bir noktaya ulaşır.
Şartname, inspektörün kaplama çalışmalarının nihai kabulünden on iki ay sonra normal olarak gerçekleştirilen bir yıllık yıldönümünde meydana gelen kusurları onarmasını gerektirdi. Ancak, bu durumda, yıldönümü denetiminde mevcut olan garanti onarımlarının kapsamı doğru bir şekilde belgelendirilmemiştir. Kaplama uygulamasının tamamlanmasından yaklaşık dört yıl sonra ve yıldönümü muayenesinden üç yıldan fazla bir süre sonra bir danışman tarafından 2014 yılında incelendi. Tankın 2016 muayeneleri boya tamamlandıktan beş ila altı yıl sonra gerçekleşti ve garanti süresinin hemen ardından tamamlanması durumunda elde edilen sonuçlardan daha kötü sonuçlar alındı. Kaplama sistemi birkaç yıl daha geciktirilmiş olmasına rağmen, 2016 yılından itibaren sökme ve değiştirme gerektirmiyordu.

2014’deki orijinal danışman raporunda tankın spot tamirinin yeterli ve makul olacağı belirtildi. Ayrıca, akma ve sarkmaların tamir edilmesi gerek, çünkü teknik esasları olmayanların gelecekte başarısız olacağı belirtildi. Kaplamadaki akma ve sarkmalar, orijinal danışman raporunun bulunduğu tarihte en az beş yaşındaydı ve tamamen iyileşti. Kalıplar ve sarkmalar, kuruma ve kurutma sırasında kaplama sıkıştığında çatlaklara neden olabilir; bu da çözücü kaplamadan buharlaşır ve kaplama filmleri çapraz bağlar. Beş yaşındaki bir kaplamadaki akma ve sarkmaların aniden basınç parçalama meydana getireceğini iddia etmek için bir temel bulunmamaktadır. Çatlama olmaksızın akma ve sarkmaların varlığı garanti konusu değildir. Kaplamadaki akma ve sarkmalar incelenirken açıkça görülür. Bununla birlikte, kaplama sahibi tarafından kabul edildi ve akma ve çatlaklar garanti süresi boyunca gelişmedi.

Benzer şekilde, garanti süresince kaplama hatalarına katkıda bulunmayan ve proje yürütülürken eksiklik olarak düzeltilmeyen aşırı veya yetersiz kaplama kalınlığı alanlarında düzeltilecek eksiklikler yoktur.
2014 yılındaki ilk rapordan danışmanın önerisi, daha sonra 2016’da yapılacak ikinci incelemeden sonra kaplama sisteminin tamamen kaldırılması ve değiştirilmesi olarak değiştirildi. Bu öneri değişikliği, ikinci soruşturma ek ölçülü kusurları belgelediği için haklı değildir. Aslında, ek yapışma testi, tanktaki yapışmanın iyi olduğunu tespit etti.

Danışman, eğer kaplamanın % 25’i veya daha fazlası başarısız olursa, tüm kaplamanın çıkarılması ve değiştirilmesi gerektiği görüşündedir. Bununla birlikte, gerçek kaplama başarısızlığı miktarı her iki raporda da belirlenmedi.
Akmalar, sarkma ve yetersiz kalınlık kaplama hataları değildir. Deponun belirli bir aralık dışında kalan, sarkma ve kaplama kalınlığı bulunan alanlardaki kaplamanın açık bir çoğunluğu kaplama başarısızlığına hiç uğramadı. Korozyon, kaplama tabakalaşma ve çatlama, kaplama başarısızlıklarıdır, ancak bu kusurların toplam etkilenmiş yüzey alanı % 2’nin altındadır ve eşik olarak belirtilen % 25’in yakınında değildir.

Yüksek su tankı kaplaması, epoksi-epoksi-üretan sistemin beklenen servis ömrünü karşılayacak veya aşacak bir duruma dönmek için sadece rötuş boyama gerektirir.

Birleşik kaplama tabakalaşma, korozyon ve diğer kaplama hataları tankın toplam yüzey alanının % 2’sinden daha azını etkiler.

Eşzamanlı dokümantasyona dayanarak, yıllık muayenesinde bulunan kaplama hatalarını düzeltmek için kaplama inspektörünün rötuş yapmasına izin verilirse, 2016 yılında herhangi bir rötuş kaplamasına gerek kalmayacakmış gibi görünüyor.

Depodaki kaplamaların tamamen kaldırılması ve değiştirilmesi gerektiği fikri desteklenmemektedir. Kaplamanın tamamen çıkarılması ve değiştirilmesi, şu an için gereksizdir.

STM Coatech, SSPC PCI (Uluslararası Kaplama Enspektörlüğü) ve Corrodere (MPI Group England) Türkiye, Romanya, Ukrayna, Gürcistan, Rusya, Azerbaycan, Turkmenistan, Kazakistan, Irak, Katar, Kuveyt, Umman, Sudan ve Cezayir resmi lisansörüdür.

Ayrıca Türkiye başta olmak üzere yukarıda bahsetmiş olduğumuz ülkelerin yetkili sınav merkezidir. Corrodere Enspeksiyon Kursları aşağıda sıralanmıştır.

1.Icorr Level 1
2.Icorr Level 2
3.Icorr Level 3
4.IMO PSPC
5.Corrodere Hot Galvanizing
6.Corrodere Insulation Inspector
7.Practical Workshop Icorr 1,2,3
8.Corrodere Marine & Offshore Inspector
9.Transition to Icorr

Referans
https://ktauniversity.com/failure-elevated-water-tank-repairs/